Izraz „orijentalni tepih“ označava tepih sa Istoka i može se s pravom odnositi na bilo koji tepih orijentalnog porekla, bez obzira na izgled ili način izrade. Izraz se obično koristi da opiše tepihe izrađene ručno, po tradicionalnim metodama u prostranim oblastima Anadolije (Turska), Persije (Iran), Avganistana, Belukistana, Turkmenistana, na Kavkazu, u nekim delovima Indije, u Kini, Pakistanu i delom na Balkanu (Rumunija, dok su kod nas poznati pirotski ćilimi).
Iran/Persija
Persijski tepisi su vrhunac umetničkog izraza a izrađuju se već 2500 godina. Persijski tepisi spadaju u grupu orijentalnih tepiha i njihovi su najznačajniji i najkvalitetniji predstavnici kako po kvalitetu izrade i dizajnu tako i po tradiciji i reputaciji koju uživaju u svetu.
Prvi dokumentovani dokazi o postojanju persijskih tepiha dolaze iz kineskih tekstova koji opisuju tepihe iz vremena Sasanid dinastije (224–641). Huan Tsang, kineski putopisac iz sedmog veka nove ere, pisao je u svojim rukopisima o umetnosti izrade persijskih tepiha. Posle perioda dominacije arapskih kalifata Turci Seldžuci su osvojili Persiju. Njihova vladavina od 1038. do 1194. godine bila je značajna za proizvodnju persijskog tepiha. U provincijama Azerbejdžan i Hamadan, gde je uticaj Seldžuka i najduže trajao, turski čvor se koristi i dan-danas.
Turska
Među najpoznatijim proizvođačima tepiha na svetu smatraju se majstori ovoga zanata koji dolaze iz Turske, tačnije iz Anadolije. Pretpostavlja se da su upravo iz Turske, a preko Venecije u XVI veku tepisi stigli u Evropu. Mnogi evropski slikari kao Lorenco Loto, Holbein i Vermer svoju umetnost predstavljaju preko tapiserija, koje u to vreme doživljavaju veliku popularnost naročito na evropskim dvorovima.
Centralna Azija
Region Centralne Azije spada u sam vrh svetske proizvodnje tepiha. Avganistan, Turkistan, Uzbekistan, Kazahstan i Mongolija su zemlje sa istorijom izrade tepiha dužom od 2000 godina.
„Ratni tepisi“
Koliko je duboka tradicija izrade tepiha za narode Avganistana govori i podatak da su tokom sovjetske invazije na ovu zemlju 1979. godine i nešto kasnije, kada su Sovjete zamenili Amerikanci (2001), u lokalnim manufakturama nastali „ratni tepisi“.
Indija i Pakistan
Prvi izrađeni tepisi u Indiji vezuju se za vreme vladavine dinastije Mogul (1556–1602) u gradovima Agra, Sikri i Lahor. Na početku, pod uticajem persijskih tepiha, vrlo brzo uspevaju da proizvedu tepihe sa autentičnim dizajnom i načinom izrade koji se i do danas primenjuje. Klasični indijski tepih karakterišu žuta, pink, svetloplava i zelena boja.
Maroko
Kraljevinu Maroko pored arapskog naroda čine i mnoga nomadska plemena kao Berberi, Beduini, Kurdi i Persijanci koji su sa sobom doneli i izradu tepiha. Zbog izuzetno surovih vremenskih prilika (preko dana temperatura dostiže 50 stepeni dok se preko noći spušta i ispod nule) mnoga nomadska plemena bila su primorana da izrađuju tepihe da bi se zaštitila. Tepisi su izrađeni u atraktivnim bojama, geometrijskog dizajna i primitivnog kvaliteta u izradi.
Kina
U Kini imamo nekoliko glavnih centara izrade tepiha koji su poznati širom sveta. Peking, Tientsin, Suijan i Kansu su samo neki od gradova gde je tradicija izrade tepiha stara stotinama godina. U zavisnosti od grada ili regiona koriste se i različiti likovni motivi u izradi tepiha. Najčešći motivi su cveće, ptice, drveće i zmajevi, ali se mogu sresti i razni geometrijski oblici kao trouglovi i svastika.
Francuska
Francuski kralj Henri VI pokrenuo je 1608. godine inicijativu za proizvodnju tepiha. Simon Lurdet je postavljen za direktora novonastale fabrike, koja se uskoro seli u zapadni Pariz u fabriku Savoneri. Najpoznatiji primerci iz ove fabrike, 105 komada, nisu nikada stigli u Luvr, već su prosleđeni u palatu Versaj. U mestu Obuson proizvodnja tepiha počinje 1743. godine da bi u sledećim godinama umeće i proizvodi koji su dolazili iz ove dve fabrike potpuno osvojili prvo Francusku a onda i svet.
Velika Britanija
Engleska je prva evropska zemlja u kojoj je proizvodnja tepiha postala lokalna tradicija i vrlo važan izvozni proizvod. U XVI veku najpoznatiji su tepisi koji su dolazili iz Norviča, a pravljeni po uzoru na turske i persijske. Srce industrije tepiha u industrijskoj revoluciji je u gradiću Kiderministeru u Vorčesterširu, gde i danas većina od 55.000 stanovnika radi u industriji tepiha.
Severna Amerika
Rani kolonisti su, u zavisnosti od zemlje iz koje su dolazili, donosili svoje običaje izrade tepiha. Francuski seljaci iz Kvebeka i Nove Škotske bili su poznati po dizajnu, a najčešće su koristili cveće i životinje kao motiv. Sa razvojem tekstilne industrije niču mnoge manufakture od kojih se po kvalitetu i dizajnu ističu pre svih proizvođači tepiha iz Nove Engleske
Tepisi plemena Navaho
Navaho tepisi na jedinstven način, više od 300 godina, odslikavaju kulturu i tradiciju ovog indijanskog plemena sa današnje južne granice SAD. Legenda kaže da su Španci svojim iskrcavanjem u blizini Novog Meksika doneli sa sobom ovce od kojih su kasnije Navaho Indijanci počeli da proizvode vunu. Koristili su je za izradu tepiha i krpara sa autentičnim dizajnom koji se održao i do današnjih dana.
Južna Amerika
Peruanska tradicija izrade tepiha i u istorijskim okvirima jedna je od najdužih na svetu. U dolini u centralnom delu zemlje, tepisi su se izrađivali i 100 godina pre nove ere. Danas je izrada tepiha važan svakodnevni posao mnogih lokalnih manufaktura u Južnoj Americi, od kojih svaka neguje svoj stil izrade i dizajn.
Moderna vremena
Nakon sto je tepih stigao u zapadnu Evropu, krajem XI veka, kada su ga krstaši doneli sa krvavih pohoda po Istoku, vrlo brzo niču mnoge manufakture. Naročitu ekspanziju proizvodnja tepiha doživljava u drugoj polovini XVIII veka u Engleskoj. Vilijam Moris proizvodi seriju tepiha jednostavnog dizajna i izrade koji brzo stiču veliku popularnost. U čuvenom Bauhausu je dvadesetih godina prošlog veka proizvedeno nekoliko unikatnih modela od kojih su mnogi završili u privatnim kolekcijama. U tridesetim godinama u Francuskoj, u okviru umetničkog pravca art deko nastaju neki od najlepših primeraka izrade tepiha. Po svom kvalitetu izdvajaju se tepisi koje su dizajnirali Žan-Fransoa Tomas, Rene Herbst i Moris Dufren. U to vreme se u Engleskoj, u okviru kompanije Wilton Royal Carpet Manufacturing Company, izdvajaju tepisi koje su dizajnirali Džon Tendi, Ronald Grierson i Marian Dorn.
Najstariji sačuvani primerak tepiha rađenog tehnikom čvorovanja, koja se i danas koristi u maniru današnjih orijentalnih tepiha, jeste čuveni „pazirik“. Tepih su 1949. godine pronašli ruski arheolozi na području planine Altaj blizu mongolske granice. Tepih potiče iz V veka pre nove ere, sačuvan je slučajno jer je bio konzerviran u ledu, koji je nastao tako što su drevni pljačkaši grobnica ostavili rupu kroz koju je ušla voda. Tepih se danas čuva u muzeju Ermitaž u Sankt Peterburgu. Tepih je dimenzija: 200 × 183 cm.