Prema nedavno objavljenim rezultatima Popisa stanovništva u Vojvodini po naseljenim mestima, prvi put u proteklih 20 godina Jugoslovena ima znatno više nego Vojvođana, što se može objasniti razočarenjem građana Pokrajine u regionalne stranke poput LSV koja na proteklim izborima nije prošla ni cenzus
Danas, skoro 33 godine od nestanka SFRJ, u Vojvodini živi više Jugoslovena nego Vojvođana.
Broj Jugoslovena je neznatno porastao, sa 12.176 koliko ih je bilo na popisu 2011, sada ih je 12.438. Međutim, njihov udeo u ukupnom broju stanovnika skočio sa 0,63% na 0,71%.
Vojvođani
Sa druge strane, broj onih koji su se izjasnili kao Vojvođani pao je na trećinu – sa čak 28.567 u 2011, na samo 9.985 koliko ih je bilo na popisu 2022.
Ovakav sunovrat broja ljudi koji se „regionalno izjašnjavaju“ može se tumačiti razočarenjem građana Vojvodine u tzv. „autonomaške stranke“ koje su na proteklim izborima i na republičkom i na pokrajinskom nivou ostale ispod cenzusa, dok su pre 15-20 godina su na teritoriji Vojvodine imale i preko 10%.
Između dva popisa smanjio se broj pripadnika svih naroda, od većinskih Srba do gotovo svih manjina, izuzev Rusa i Jugoslovena.
Rusi su porasli sa 1.173 na 4.208. Njihov broj u stvarnosti je naravno desetostruko već, što će se iskazati na nekom sledećem popisu ukoliko izbeglice pristigle iz Rusije u protekle dve godine odluče da se trajno nastane u našoj zemlji.
Romi
Broj Roma je između dva popisa neznatno opao – sa 42.391 na 40.938, ali je njihov udeo u opštoj populaciji Vojvodine porastao sa 2,19% na 2,35%.
Procenat Roma porastao je značajno u gotovo svim naseljima u kojima žive. Nabrojaćemo samo ona sa udelom Roma većim od 15%: Radojevo u opštini Nova Crnja, selo Vajska u opštini Bač, Tornjošu u opštini Senta, Bogarašu, Bački Monoštor koji pripada gradu Somboru, Srpski Krsturu u opštini Novi Kneževac, Banatski Aranđelov u istoj opštini, selo Margita u opštini Plandište, selp Dubovac u opštini Kovin, selo Nikolinici opština Alibunar, selo Deronje u opštini Odžaci…
Selo Bogojevo u istoj opštini rekorder je u udelu Roma (i Roma koji se izjašnjavaju kao Rumuni) u opštoj populaciji a porast sa 25,32% na 32%. Treba imati u vidu da u svim tim mestima ali i mnogim drugim, gde je udeo Roma oko 10% (Tovariševo, Obrovac, Popinci…), deca iz te zajednice čine većinu učenika u seoskim osnovnim školama.
Nije toliko reč o većem natalitetu Roma u odnosu na drugo stanovništvo (pošto je i mortalitet veći) nego o činjenici da pripadnici ove zajednice uglavnom ostaju u svojim selima, za razliku od Srba, Mađara, Slovaka, Hrvata i drugih, samo 1% njih upisuje fakultet, nemaju EU pasoše…
Hrvati
U rubriku „Nisu se izjasnili ni opredelili prema članu 43. Ustava Republike Srbije“ uvedeno je čak 70.339 građana dok je ostalo „Nepoznato“ 73.433 što je pet puta više nego 2011. kada ih je bilo samo 14.791. „Hrvatska riječ“ piše da je u mestima u kojima tradicionalno živi veliki broj pripadnika ove zajednice, nesrazmerno veliki broj onih koji se nisu izjasnili ili su u kategoriji „nepoznato“ što tumači strahom Hrvata da se tako izjašnjavaju.
Iako u odnosu na Popis 2011. Sombor (grad bez prigradskih mesta) beleži smanjenje broja Hrvata za 723 (s 2.863 na 2.140), poslednji popis doneo je promene u nacionalnoj strukturi mesta u njihovu korist – postali su najbrojnija nacionalna manjina, što su do sada bili Mađari. To govori da je proces iseljavanja Mađara sa EU pasošima intenzivniji nego kod njihovih sugrađana iz hrvatske zajednice.
Iako ne u apsolutnim brojkama, u relativnim se udeo Hrvata povećao u nekoliko mesta: u Donjem Tavankutu (sa 38,1 na 42,2 %), Đurđinu (sa 33,9 na 36,3 %), Ljutovu (sa 25,9 na 26,8 %), Bačkom Bregu (sa 49,9 na 52,1%) i Bikić Dolu (sa 12,3 na 12,6%).
Zanimljivo je takođe posmatrati i odnos Hrvata i Bunjevaca između dva popisa po naseljima u okviru Grada Subotice. Tako su Bunjevci u prednosti nad Hrvatima u selima Bajmok (724 prema 325), Gornji Tavankut (237 prema 227), Ljutovo (275 prema 238).
Hrvata je pak više u selima Bikovo (317 prema 216), Donji Tavankut (832 prema 436), Đurđin (436 prema 160), Mala Bosna (354 prema 127), Stari Žednik (484 prema 197) i Subotica (6.782 prema 5.967). Kako je zapravo reč o pripadnicima iste etničke skupine koji se različito izjašnjavaju bilo bi zanimljivo proučiti kako je došlo do takve razlike između pojedinih sela na teritoriji istog grada Subotice.
Srbi
Iako je procenat udela manjina u Vojvodini (osim pomenutih Rusa, Roma i Jugoslovena) u padu, postoji opštine u kojima je opao i udeo Srba: u opštini Bač sa 46,86% na 45,57%, u opštini Ada sa 17.40% na 17,30% a u opštini Kanjiža sa 7,22% na 7,16%.
Ovo govori o tome da se Srbi iz tih opština brže iseljavaju u velike gradove (pre svega Novi Sad i Beograd), nego pripadnici manjina sa EU-pasošima u svoje matične ali i druge evropske zemlje.
Crnogorci
Broj Crnogoraca se između dva popisa prepolovio: sa 22.141 na 12.424 što nije posledica nekakvog iseljavanja već prestrojavanja u srpski nacionalni korpus pod uticajem dešavanja u matičnoj državi od 2020. do danas.
Neko sa viškom smisla za humor mogao bi da zaključi kako će, ako se ovakvi trendovi nastave, Vojvodina za nekoliko decenija postati „zemlja Rusa, Roma i Jugoslovena“.
Kako je moguće da brzi voz iz Beograda za 12 časova stigne tek do Valjeva? Problemi na pruzi, neorganizovanost, kvarovi i manjak informacija napravili su od jednog običnog putovanja pravu dramu
Buru u prosveti izazvala je najava dolaska stranih fakulteta bez akreditacije, zbog čega je Univerzitet u Beogradu zapretio „privremenom obustavom rada“. Vlast je ubrzo popustila, a premijer Vučević je saopštio da se predlog zakona povlači „zbog nezapamćenih pritisaka i ucena“. O problemima u prosveti u novom broju „Vremena“ govore bivša rektorka Ivanka Popović i bivši ministar prosvete Srđan Verbić
Za godinu dana zabeleženo je 350 ubistava trans osoba u svetu, što je za deset odsto više nego prošle godine, saopštio je Beograd Prajd
Ove bakterije razvile su otpornost na antibiotike, što ih čini smrtonosnijim i težim za lečenje
Da li je ukidanje statusa Generalštabu znak da će se to desiti i drugim kulturnim dobrima u zemlji, pitaju u Republičkom zavodu za zaštitu spomenika kulture, i pomišljaju da će biti ukinuti
Kako se, na prvi znak da se otpor može organizovati drukčije nego mirnim šetnjicama, sad najednom vlast i njeni telali dosetiše da „batina ima dva kraja“?
Ministar kulture Nikola Selaković mora da bira između zakona i interesa investitora koji hoće da ruše Generalštab, a koji očigledno zastupa predsednik Vlade Republike Srbije Miloš Vučević
Arhiva nedeljnika Vreme obuhvata sva naša digitalna izdanja, još od samog početka našeg rada. Svi brojevi se mogu preuzeti u PDF format, kupovinom digitalnog izdanja, ili možete pročitati sve dostupne tekstove iz odabranog izdanja.
Vidi sve
