Postoji osnovana sumnja da je prijavljeni Milošević Slobodan, u svojstvu predsednika Republike Srbije, do 17.5.1997. godine, a potom sve do 5.10.2000. godine, u svojstvu predsednika SRJ, izvršio navedeno krivično delo jer je, u nameri da sebi, određenom krugu lica kao i tada vladajućoj SPS, koju je vodio, pribavi pored imovinske i drugu korist koja se ogledala u očuvanju na vlasti te političke partije kao i održavanju na javnim funkcijama tačno određenih lica na taj način što je prekoračujući granice svog službenog ovlašćenja izdavao nezakonite naloge, u suprotnosti sa zakonskim i ustavnim ovlašćenjima predsednika Srbije i predsednika SRJ, za sada u ukupnom iznosu od preko 1.789.777.522,00 dinara i 197.737.176,34 DEM, čime su istovremeno grubo povređena prava na rad i prava iz radnog odnosa radnika organa koji se finansiraju iz saveznog i republičkog budžeta kao i svih građana Srbije i SRJ. Krivično delo udruživanja radi vršenja krivičnih dela određenih saveznim zakonom izvršio je na taj način što je tokom 1994. i 1995. godine organizovao grupu saveznih funkcionera, i to direktora Savezne uprave carina Kertes Mihalja, potpredsednika Vlade RS Šainović Nikolu, potpredsednika Vlade SRJ Zebić Jovana i druge sa kojima je dogovorio i dao nalog da sistematski krše odnosno ne sprovode savezne zakone radi ostvarivanja napred opisanih namera, a takve radnje imaju obeležja krivičnih dela određenih zakonom za koje se može izreći pet godina zatvora ili teža kazna (zloupotreba službenog položaja, nesavestan rad u službi, falsifikovanje službene isprave i sl.). Prijavljeni Kertes Mihalj i Šainović Nikola pomogli su prvoprijavljenom Milošević Slobodanu da izvrši napred opisano krivično delo zloupotrebe službenog položaja na taj način što su, svaki u okviru svojih službenih ovlašćenja koja su im bila poverena u upravljanju i organizovanju poslova državnih organa kojima su rukovodili ili koordinirali njihov rad, stavili sva raspoloživa sredstva tih organa u funkciju ostvarivanja naloga iz dogovora koji su postigli sa prvoprijavljenim tokom 1994. i 1995. godine i kasnije, a pored toga prijavljeni Kertes i Šainović u organizovanju rada Savezne uprave carina i savezne vlade nastojali su da otklone sve prepreke koje bi predstavljale poteškoću izvršenju nezakonitih naloga prijavljenog Miloševića, a kasnije i prikrivajući krivična dela koja je on izvršio onemogućavajući kontrolu rada Savezne uprave carina kao i aktivnim učešćem u prisvajanju i raspolaganju novčanim sredstvima koja su opisanim krivičnim delom pribavljena. Prijavljeni Zebić Jovan izvršio je navedeno krivično delo jer je, po prethodno postignutom dogovoru sa prvoprijavljenim Miloševićem, nevršenjem svojih službenih ovlašćenja potpredsednika Vlade SRJ zaduženog za budžet i finansije od 1994. godine i kasnije sve do 5.10.2000. godine, a sve u nameri da nanese štetu saveznom budžetu, nije vršio svoja ovlašćenja potpredsednika Vlade SRJ, koja je bio dužan da sprovodi. Ostvarivanjem tih ovlašćenja organizovanjem zakonitog rada Savezne uprave carina i usmeravanjem sredstava od naplaćenih carina na odgovarajuće račune saveznog budžeta ne bi nastupila šteta po savezni budžet u ukupnom iznosu od preko 1.789.777.522, 00 dinara i oko 197.737.176,34 DEM.
Postoji osnovana sumnja da je petoprijavljeni Marković Radomir, u vreme dok je bio načelnik Resora državne bezbednosti MUP-a Srbije, podstrekao drugoprijavljenog Kerstes Mihalja da izvrši krivično delo zloupotrebe službenog položaja na taj način što je od imenovanog zahtevao da isti iz sredstava Savezne uprave carina plati iznos od 441.189,97 dinara na ime rekonstrukcije i dogradnje svog privatnog čamca, što je prijavljeni Kertes i učinio dana 9.5.2000. godine.
Prijavljeni Milošević Slobodan, u svojstvu predsednika Srbije, neutvrđenog dana tokom 1994. godine, a nakon postavljanja Mihalja Kertesa za direktora Savezne uprave carina 21. aprila 1994. godine, organizovao je sastanak kome su pored njega i direktora Savezne uprave carina prisustvovali potpredsednici savezne vlade Nikola Šainović i Jovan Zebić. Na sastanku je na predlog prijavljenog dogovoreno da se deo carinskih i poreskih dažbina naplaćenih kod Savezne uprave carina usmeri, suprotno važećim zakonskim propisima, mimo saveznog budžeta na poseban račun Savezne uprave carina otvoren kod Beogradske banke. Cilj takvog usmeravanja sredstava, koja su pripadala saveznom budžetu i koja su trebala da se rasporede u skladu sa planiranim budžetskim potrebama za tu godinu, bio je navodno obezbeđivanje sredstava za rad javnih preduzeća i državnih organa u Srbiji. Na taj način vršene su isplate novčanih sredstava većem broju pravnih lica sa teritorije R Srbije.
Isplate su vršene na žiro račun SUC-a broj 40818-845-0-955, koji se vodi kod NBJ-ZOP-Glavna filijala Beograd. Isplate novčanih sredstava vršene su na osnovu fiktivnog povraćaja carinskih dažbina. Na ovaj način ukupno je u periodu od 1994. do 1997. godine isplaćeno 789.777.522,00 dinara.
PRILOG: Izveštaj od 30.3.2001. godine sa prilozima.
Sledeći sastanak koji je takođe održan na inicijativu prvoprijavljenog Milošević Slobodana, neutvrđenog dana negde sredinom 1995. godine, gde su prisustvovali Jovan Zebić i direktor Savezne uprave carina Mihalj Kertes, dogovoreno je da se deo carinskih dažbina naplaćuje u gotovom novcu, a taj novac bi se kasnije usmeravao određenom krugu korisnika koji bi se utvrđivao kroz posebne dogovore. Ovde treba napomenuti da je već uveliko funkcionisalo usmeravanje sredstava Savezne uprave carina na račun kod Beogradske banke suprotno važećim zakonskim propisima.
Opisani dogovor direktor Savezne uprave carina Mihalj Kertes realizovao je na taj način što je dao nalog svim upravnicima carinarnica da privremeno oduzeta devizna sredstva po osnovu deviznih prekršaja zajedno sa zapisnicima o oduzimanju dostavljaju direktno njemu, odnosno kabinetu direktora Savezne uprave carina. Kasnije, tokom 1998. godine, drugoprijavljeni Mihalj Kertes izdao je i pismeni nalog kojim se svim carinarnicama nalaže da primaju uplate na ime dažbine na ocarinjenu robu u gotovom novcu, a preuzimanje tog novca organizovala je Savezna uprava carina. Tokom 2000. godine, direktor Savezne uprave carina ustanovio je svojim aktom naplatu određenih dažbina u devizama za koje je takođe dao nalog da se upućuju u Saveznu upravu carina.
PRILOG: Raspis SUC-a br. 06/1 str. pov. 83/1 od 28.12.1995. g. – Raspis SUPC-a br. 06/1 br. D-17297/1 od 28.12.1998. g. – Raspis SUC-a 06/1 str. pov. br. 22/1 od 24.07.2000. g.
Svim ovako prikupljenim dinarskim, a posebno deviznim sredstvima drugoprijavljeni Mihalj Kertes raspolagao je isključivo po nalogu prvoprijavljenog Miloševića. Prikupljena dinarska sredstva usmeravana su širokom krugu korisnika koji nisu bili budžetski korisnici i o takvom usmeravanju sredstava u Saveznoj upravi carina nije organizovano vođenje zvanične evidencije. O iznosu ukupno prikupljenih novčanih sredstava postoje tačni podaci, i oni se odnose na tri osnova: prikupljanje deviznih i dinarskih sredstava po osnovu naplaćenih carinskih dažbina, prikupljanje sredstava po osnovu prodaje putem licitacija motornih vozila i carinske robe, kao i prikupljanje deviznih sredstava po osnovu oduzimanja kao predmeta carinskih prekršaja.
PRILOG: Izveštaj o postupanju sa gotovinom CI Surčin 07 br. D-665 od 5.12.2000. g. – Pregled održanih licitacija motornih vozila i carinske robe i prihod ostvaren prodajom istih na licitacijama u periodu od 1995-2000. godine. – Izveštaj o sredstvima plaćanja dostavljenih Saveznoj upravi carina od strane carinarnica u periodu od 4.5.1994. godine do 30.11.2000. godine.
Sredstva po sva tri navedena osnova isključivo su donošena u Saveznu upravu carina i o njihovom raspolaganju odlučivao je prijavljeni Mihalj Kertes, a u dogovoru, odnosno po nalogu prvoprijavljenog Milošević Slobodana. U skladu sa takvim načinom raspolaganja navedenim sredstvima, dana 7.6.1996. godine Nikoli Šainoviću i Dušanu Matkoviću isplaćeno je 900.000 DEM, zatim dana 30.11.1996. godine Nikoli Šainoviću isplaćeno je 150.000 DEM, a 22.12.1996. godine istom licu je isplaćeno 100.000 DEM od strane prvoprijavljenog, a novac je isplatio prijavljeni Mihalj Kertes u svojoj kancelariji.
PRILOG: Pismene priznanice od 7.6.1996, 30.11.1996. i 22.12.1996. godine – Pismena izjava Nikole Šainovića – Pismena izjava Dušana Matkovića – Pismena izjava Mihalja Kertesa.
Dana 20.11.1997. godine, drugoprijavljeni Kertes predao je 500.000 DEM rukovodiocu Socijalističke partije Srbije na Kosovu i Metohiji, Migi Samardžiću u svom kabinetu u zgradi SUC-a. Neposredno pred održavanje izbora 24.9.2000. godine, takođe po nalogu prvoprijavljenog, prijavljeni Kertes predao je Milanu Jovanoviću, funkcioneru Socijalističke partije Srbije iznos od 2.000.000 DEM i 30.000.000,00 dinara u cilju finansiranja izbornih aktivnosti Socijalističke partije Srbije. Dana 4. oktobra 2000. godine, po nalogu prvoprijavljenog Miloševića, Mihalj Kertes isplatio je Urošu Šuvakoviću, funkcioneru SPS-a, iznos od 2.000.000 DEM koje je ovaj preuzeo u prostorijama Savezne uprave carina, a neposredno pre toga, tokom septembra meseca, Šuvaković je preuzeo i iznos od 10.000.000,00 dinara na isti način.
U više navrata, drugoprijavljeni Kertes isplaćivao je tokom 2000. godine devizna sredstva Živadinu Jovanoviću, tada ministru inostranih poslova u Vladi SRJ. Tako je, po nalogu prvoprijavljenog, jednom prilikom u kabinetu ministra inostranih poslova, koji je tada bio u Bulevaru mira, prijavljeni Kertes predao Jovanoviću 500.000 DEM, a drugi put u prostorijama Savezne uprave carina predao iznos od 923.000 DEM.
Pored takvih davanja, u dogovoru sa prvoprijavljenim, a po nalogu drugoprijavljenog Kertesa, sa računa Savezne uprave carina virmanskim nalogom u tri navrata tokom 1997. godine Pokrajinskom odboru Socijalističke partije Vojvodine uplaćeno je ukupno 2.000.000,00 dinara.
PRILOG: Virmanski nalozi od 10.9. 1997, 18.9.1997. i 30.9.1997. godine.
Sem virmanskih uplata, Pokrajinskom odboru SPS-a u Novom Sadu, po nalogu prvoprijavljenog, odnet je gotov novac u iznosu od 10.000.000,00 dinara.
PRILOG: Pismena izjava Mladena Stjelje.
Kada je u pitanju raspolaganje dinarskim sredstvima, po nalogu prvoprijavljenog, sredstvima Savezne uprave carina iz gotovinske dinarske blagajne podmireni su troškovi opremanja stanova narodnih poslanika sa Kosova i Metohije i to: Milenković Blagoja, Ibro Vajta, Hadžiperić Branislava, Stevanović Ljubiše i Koka Ljuana u ukupnom iznosu od 1.386.148,13 dinara, a sve po dokumentaciji Stankom agencije iz Beograda br. 20/99 od 26.11.1999. godine.
PRILOG: Rekapitulacija troškova opremanja stanova br. 20/99 od 26.11.1999. godine.
Znatan deo deviznih sredstava isplaćen je direktno ili u ime i za račun MUP-a Srbije – Resora državne bezbednosti. U tom smislu, prvoprijavljeni Slobodan Milošević izdao je poseban nalog drugoprijavljenom Mihalju Kertesu da se za te potrebe na svako traženje rukovodilaca tog Resora, a pre svega načelnika Resora, mora udovoljiti isplaćivanjem traženog iznosa i takav način isplate je funkcionisao sve vreme dok je direktor Savezne uprave carina bio drugoprijavljeni Mihalj Kertes. Na osnovu izvršenih provera i uvida u dokumentaciju SUC-a utvrđeno je da je novac u iznosu od 38.000.000 DEM, koji je naplaćen po osnovu carinskih dažbina posredstvom Beogradske banke A.D. Beograd, iznet iz SRJ bez odobrenja NBJ-a i položen na račun Beogradske banke kod B.B. C.O.B.U. Kipar i dalje je transferisan na račune inokompanija. Za ova plaćanja Beogradska banka je do sada stavila na uvid samo deo dokumentacije za iznos od oko 6.500.000 DEM, dok se preostala dokumentacija navodno nalazi kod inostranih banaka i trenutno nije dostupna. Na osnovu uvida u dostavljenu dokumentaciju ne može se utvrditi u koju svrhu je izvršeno plaćanje.
PRILOG: Izveštaj od 30.3.2000. godine sa prilozima.
Kako ukupno za raspolaganje svim gotovinskim sredstvima Savezne uprave carina nije vođena zvanična evidencija, već su delimično vođene samo interne evidencije radnika SUC-a koji su obavljali manipulativne poslove u pogledu izdavanja gotovog novca, to u ovom momentu ne postoje tačni podaci koliko je, u skladu sa opisanim dogovorom prvo- i drugoprijavljenog, tačno isplaćenog novca za navodne potrebe Resora državne bezbednosti. Na osnovu analize internih evidencija, radnici SUC-a koji su izdavali novac za ove namene davali su novac direktoru, a on je nakon preuzimanja deviznih i dinarskih iznosa te iznose potom predavao načelniku Resora državne bezbednosti, šefu njegovog kabineta Marjanu Zoviću, radnicima RDB-a Milanu Rašeti, istovremeno i šefu obezbeđenja direktora SUC-a, Raši Kandiću, Milanu Prodanoviću i drugim radnicima Resora državne bezbednosti koji su po nalogu načelnika tog resora dolazili u Saveznu upravu carina kod drugoprijavljenog radi preuzimanja novca. Znatni iznosi tih sredstava izneti su i u inostranstvo radi navodne nabavke opreme za potrebe Resora državne bezbednosti, pa je tako dana 4.12.1997. godine u dogovoru sa predsednicom Beogradske banke Borkom Vučić, radi iznošenja na Kipar u poslovnicu Beogradske banke, izdato ukupno 7.010.000 DEM. Sem toga, u četiri navrata na Kipar je putovao i drugoprijavljeni Mihalj Kertes, a u jednom od tih putovanja izneo je devizna sredstva takođe za navodne potrebe Resora državne bezbednosti, a ta sredstva nisu bila evidentirana u zvaničnom dokumentu iznošenja novca, obrascu1450, već je taj novac iznet ilegalno i o tome ne postoji u zemlji nikakva evidencija. Na osnovu izvršenih provera utvrđeno je da su Mihalj Kertes i Radomir Marković postigli dogovor da se sredstvima Savezne uprave carina izvrši plaćanje po profakturi broj 09-05-00, od 9.5.2000. godine koju je ispostavilo PP Hromil iz Gospođinaca. Profaktura je ispostavljena Saveznoj upravi carina, a odnosi se na radove koji su izvršeni na čamcu „Mir“, koji je u privatnom vlasništvu Radeta Markovića. O ovom plaćanju Kertes Mihalj je svojeručno sačinio belešku.
PRILOG: Profaktura broj 09-05-00, od 09.05.2000. godine – fotokopija beleške Kertes Mihalja – Pismena izjava Mihalja Kertesa – Pismena izjava Radomira Markovića – Pismena izjava Mladena Stjelje.
Na osnovu izvršenih provera utvrđeno je da je Mihalj Kertes u skladu sa dogovorom koji je postigao sa ostalim prijavljenim licima nezakonito raspolagao robom koja je od pravnih i fizičkih lica oduzeta po osnovu izvršenih carinskih prekršaja. Na taj način Mihalj Kertes je na nezakonit način Socijalističkoj partiji Srbije dao na korišćenje 26 motornih vozila, jedan deo motornih vozila dao je fizičkim licima, a deo vozila dao je na trajno korišćenje i privatnim preduzećima. Osim sa motornim vozilima Mihalj Kertes je nezakonito raspolagao i drugom vrstom roba. Tako je nezakonito raspolagao sa 4.561.450 litara naftnih derivata.
PRILOG: Izveštaj od 30.03.2001. godine sa prilozima.
S obzirom na to da je ovakav način trošenja sredstava bio u suprotnosti sa zakonom, a i u radnjama svih prijavljenih sticala su se obeležja odgovarajućih krivičnih dela, u više navrata tokom 1996, 1997, 1998. i 1999. godine glavni savezni budžetski inspektor obraćao se drugoprijavljenom radi ostvarivanja kontrole zakonitosti raspolaganja budžetskim sredstvima, budući da je sumnjao da se njima nezakonito raspolaže. Međutim, drugoprijavljeni nije dopustio takvu kontrolu i takva kontrola nije nikada ni izvršena. O problemu nezakonitog rada Savezne uprave carina savezni budžetski inspektor upoznao je saveznu vladu i predsednike te vlade u navedenom periodu Radoja Kontića i Momira Bulatovića. Savezna vlada – Odbor za privredu 10. juna 1997. godine doneo je zaključak da se Saveznoj upravi carina naloži izvršenje zakonom propisanih obaveza prema saveznom budžetu, međutim taj zaključak nije realizovan. Takođe nije realizovano ni upozorenje predsedniku savezne vlade Radoju Kontiću, koje mu je još prethodne godine, i to 10. juna 1996, dostavljeno od strane Saveznog budžetskog inspektorata, Saveznog deviznog inspektorata i Saveznog upravnog inspektorata. U ovom dopisu predsednik savezne vlade upozoren je na nemogućnost vršenja inspekcijskog nadzora u Saveznoj upravi carina i veoma izvesne zloupotrebe koje se vrše u pogledu raspolaganja privremeno oduzetim deviznim sredstvima iz deviznih prekršaja. Međutim, ni ovakvo upozorenje nije imalo uticaja na dalji rad Savezne uprave carina.
PRILOG: Dopis tri inspektorata od 10.06.1996. godine predsedniku savezne vlade dr Radoju Kontiću.
Drugoprijavljeni, Mihalj Kertes, objašnjava da je on isključivo po pitanju rada Savezne uprave carina ostvarivao kontakte sa prvoprijavljenim Milošević Slobodanom i da druge državne organe nije obaveštavao o svom radu. Na taj način nedvosmisleno proizlazi da je prvoprijavljeni u cilju prikrivanja izvršenih krivičnih dela, kako sopstvenih tako i ostalih prijavljenih, autoritetom kojim je u to doba raspolagao sistematski onemogućavao kontrolu rada Savezne uprave carina. S obzirom na to da je prvoprijavljeni Milošević Slobodan odgovoran u skladu sa članom 26. Krivičnog zakona SRJ jer je radi vršenja krivičnih dela organizovao grupu lica, a da iz delatnosti te grupe proizlaze i druga krivična dela koja nisu obuhvaćena ovom krivičnom prijavom, te postoji realna opasnost da će svojim delovanjem nastojati da uništi tragove i tih krivičnih dela, imajući u vidu da je i za njihovo izvršenje odgovoran, kao i da ih je sam učinio.
Prijava okružnom javnom tužiocu
Na osnovu čl. 151 st. 6 Zakona o krivičnom postupku podnosi se KRIVIČNA PRIJAVA PROTIV:
1. SLOBODANA MILOŠEVIĆA, od oca Svetozara, rođen 21. avgusta 1941. godine u Požarevcu, sa prebivalištem u Beogradu, Tolstojeva 33, zbog postojanja osnovane sumnje da je izvršio krivično delo: zloupotrebe službenog položaja iz čl. 242 st. 3 u vezi st. 1 KZ RS, krivično delo udruživanja radi vršenja krivičnih dela određenih saveznim zakonom iz čl. 254 st. 1 KZ SRJ.
2. MIHALJA KERTESA, od oca Mihalja, rođen 29. avgusta 1947. godine u Bačkoj Palanci, sa prebivalištem u Beogradu, Beogradskog bataljona br. 83, zbog postojanja osnovane sumnje da je izvršio krivično delo: zloupotrebe službenog položaja iz čl. 174 st. 3 u vezi st. 1 KZ SRJ i krivično delo udruživanja radi vršenja krivičnih dela određenih saveznim zakonom iz čl. 254 st. 1 KZ SRJ.
3. NIKOLE ŠAINOVIĆA, od oca Riste, rođen 17. avgusta 1943. godine u Boru, sa prebivalištem u Beogradu, Save Kovačevića br. 52, zbog postojanja osnovane sumnje da je izvršio krivično delo: zloupotrebe službenog položaja iz čl. 174 st. 3 u vezi st. 1 KZ SRJ i krivično delo udruživanja radi vršenja krivičnih dela određenih saveznim zakonom iz čl. 254 st. 1 KZ SRJ.
4. JOVANA ZEBIĆA, od oca Branislava, rođen 5. maja 1939. godine u Runjani, Loznica, sa prebivalištem u Beogradu, Save Kovačevića br. 42, zbog postojanja osnovane sumnje da je izvršio krivično delo: zloupotrebe službenog položaja iz čl. 174 st. 3 u vezi st. 1 KZ SRJ i krivično delo udruživanja radi vršenja krivičnih dela određenih saveznim zakonom iz čl. 254 st. 1 KZ SRJ, i
5. RADOMIRA MARKOVIĆA, od oca Marka, rođen 11. avgusta 1946. godine u Lukavcu, Tuzla, sa prebivalištem u Beogradu, Žarkovačka br. 48, zbog postojanja osnovane sumnje da je izvršio krivično delo: zloupotrebe službenog položaja iz čl. 174 st. 3 u vezi st. 1 KZ SRJ i krivično delo udruživanja radi vršenja krivičnih dela određenih saveznim zakonom iz čl. 254 st. 1 KZ SRJ.
Šta se zbiva u zemlji i svetu, šta ima u novinama i kako provesti vreme?
Svake srede u podne Međuvreme stiže elektronskom poštom. To je sasvim solidan njuzleter i zato se prijavite!
Represija se pojačava. Sada već imamo pritvaranja, zatvaranja, i toga će biti sve više. To pokazuje da je režim svestan da više nije u toliko komotnoj poziciji. Onaj deo opozicije koji je iskren mora da shvati da uobičajeni metodi borbe neće dati rezultat. I sada je pitanje: da li smo mi na to spremni ili nismo? Ako nismo, onda da se svi povučemo svojim kućama i da pustimo da ovaj vlada doživotno
Opozicionari su policajce pozivali da skinu šlemove i odlože “antiterorisitičku” aparaturu, ili da se bar vrate u zgradu, iznutra je zaštite i da ne prave bespotrebni cirkus i metež. Na trenutke je situacija bila na ivici ozbiljnijeg incidenta. Jedna fotografija je izazvala veliku pažnju javnosti: bakica iz lokalnog pokreta “Bravo” čuvala je pendrek i balistički štit jednog policajca koji je otišao do toaleta. Još jedan kuriozitet: neki advokati koji su krenuli u sud na ročišta zadržali su se ispred suda, u znak podrške poslanicima – donosili su im vodu iz obližnje trafike. I nama je prekardašilo, reći će jedan. Kako bilo, blokada je bila uspešna
Nastupi Aleksandra Vučića od pada nadstrešnice do danas
U Novi Sad predsednik Srbije nije došao zbog četrnaest mrtvih (u međuvremenu je taj broj porastao na petnaest). Ali došao je jer su tokom protesta oštećene prostorije Srpske napredne stranke, pokazavši da su mu prozori, a ne ljudi, prioritet. A onda se slikao na sahrani dve devojčice i njihovog dede, žrtava pada nadstrešnice na Železničkoj stanici
U jeku borbe za očuvanje kakvog takvog kredibiliteta vladajuće partije, Aleksandar Vučić, član SNS-a i predsednik Srbije, uglavnom se bavi i svojim omiljenim poslom – političkim intrigama i smicalicama iza kulisa
Džaba vam upinjanje da dokažete da visoka korupcija postoji u Srbiji. Ona je, jednostavno, nezamisliva. A onda padne nadstrešnica sveže renovirane železničke stanice (na slici) i ubije 15 ljudi. I pukne mehur i iz njega počnu da kuljaju laži, krađa, kriminal i korupcija
Kako se, na prvi znak da se otpor može organizovati drukčije nego mirnim šetnjicama, sad najednom vlast i njeni telali dosetiše da „batina ima dva kraja“?
Ministar kulture Nikola Selaković mora da bira između zakona i interesa investitora koji hoće da ruše Generalštab, a koji očigledno zastupa predsednik Vlade Republike Srbije Miloš Vučević
Arhiva nedeljnika Vreme obuhvata sva naša digitalna izdanja, još od samog početka našeg rada. Svi brojevi se mogu preuzeti u PDF format, kupovinom digitalnog izdanja, ili možete pročitati sve dostupne tekstove iz odabranog izdanja.
Šta se zbiva u zemlji i svetu, šta ima u novinama i kako provesti vreme?
Svake srede u podne Međuvreme stiže elektronskom poštom. To je sasvim solidan njuzleter i zato se prijavite!