Opština za koju mnogi tvrde da će u narednom periodu doživeti industrijski bum, od postanka do danas kao najpovoljniju okolnost imala je položaj na pola puta između Beograda i Novog Sada. Nekada malo naselje prekriveno šumama i vinogradima danas je grad sa preko 53.000 stanovnika koji je od 2000. godine doživeo izuzetan privredni razvoj.
Inđija se u knjigama spominje od 1455. godine kao posed plemićke porodice Šuljok iz Lekče, kao Ingia ili Ingya. Naselje već tada nije bilo malo – imalo je crkvu i dvorac. Prema podacima koje su skupili Turci vodeći knjige o nametima stanovništa, 1596. godine postojale su 23 kuće i jedan udovički dom. Prema nekim piscima, njeno ime nastalo je od turske reči ićindia – većernji čas, treća po redu dnevna molitva kod muhamedanaca, koja se obavlja po zalasku sunca. Autor knjige Inđija, zapisi i predanja Anton N. Lukić smatra da je koren reči Ingya nastao od latinskog Indigena što znači urođenik, starosedelac, domaćin, polazeći od toga da su Sremom gospodarili Rimljani i pri tom tako nazvali mesto kroz koje su prošli. Josef Miler, rođeni Inđijčanin, pretpostavlja da je ime nastalo od starolatinske reči indago – ograđen prostor za divljač.
DOSEljENICI: Prva velika bitka nedaleko od Inđije bila je 1456. godine kod Starog Slankamena, kada se okupilo više desetina hiljada vojnika koji su porazili Turke. Prvi sveštenik, Zaharije Anđelić, ostavio je podatke da su se Srbi u Inđiju naselili na poziv spahije Pejačevića 1746. godine. Kao povoljnosti za naseljavanje Anton Lukić navodi potok koji je tekao sredinom mesta i raskrsnicu puteva Zemun–Petrovaradin i Sremska Mitrovica – Slankamen – Dunav. Nakon Prvog svetskog rata u Inđiju dolazi veći broj Srba, oko 32 porodice uglavnom zemljoradničke, ali i radnici na železnici i činovnici. Češki doseljenici su u Inđiju stigli 1825. godine posle objave Sremske županije da postoji 20 slobodnih imanja. Pošto su se pokazali kao nestalni stanovnici, usledio je poziv Nemcima iz Banata i Bačke, pa su oni jedan duži period uz Srbe bili jedino stalno stanovništvo. Nakon 1944. godine gotovo sve stanovništvo nemačke nacionalnosti je otišlo, ispražnjeno je oko 1000 kuća u koje su se tada uselili uglavnom doseljenici iz Hrvatske i Bosne i Hercegovine.
RAZVOJ: Naselje se proširilo a trgovina i zanati znatno razvili do 1890. godine nakon izgradnje železničke pruge i stanice u Inđiji. Prva javna građevina u Inđiji bila je pravoslavna crkva sazidana 1755. godine. Radoslav Marković napisao je da je trošak oko izgradnje namiren tako što su starešine predveče, kada su se orači vraćali s posla, izašle na raskršće i od svakog koji je imao od šest do osam volova uzele po dva, a od onih koji su imali manje, po jednog. Osamdeset godina kasnije, kada je broj Nemaca katolika u Inđiji porastao na pet stotina, sagrađena je i rimokatolička crkva. Sinagoga, građena tokom 1903. ili 1904. godine, izgorela je u Drugom svetskom ratu a plac na kojem se nalazila otkupio je jedan od doseljenika.
MODA: Godine 1907. održana je prva kino-projekcija. Film je prikazala putujuća grupa u šatoru postavljenom u jednoj od većih ulica. Posle gradnje električne centrale, Georg Miler je u svojoj kući otvorio bioskop. Tih godina otvoreno ih je još nekoliko uglavnom u kućama i dvorištima. Zgrada namenjena isključivo za prikazivanje filmova prvi put je sazidana dvadesetih godina. Prema pisanju Radoslava Markovića, zabava za omladinu nemačke i mađarske nacionalnosti u to vreme bila je i odlazak na igranke, osim u vreme posta i žetve. Mađari su igrali uz tambure, a Nemci uz trube i harmoniku. Marković je u knjizi Pravoslavna srpska parohija krajem 1900. godine zapisao: „Moda. Ovo je od novijeg doba. Ova zaraza koja se na našu nesreću uvlači u naš narod iz Bačke, hoće i ovde da otima maha. S modom se kod nas još nije dotle doteralo ali kao da ide na to. U novije vreme već počinju i naše devojke da nose rukavice, suncobrane itd. što niti je prilika, niti je najmanje pametno, jer ne vodi dobru čoveku niti i jačeg imetka prećiće moda napredak, a mali posednik mora da propada. Mali posednik ne može nikako od svoga dohotka podmiriti izdatke za modu i mora se zaduživati, a to se kod nekih već primećuje.“
Krajem devetnaestog veka, usled znatnog porasta broja stanovnika mlinovi u Inđiji više nisu mogli da podmire potrebe s obzirom na to da su ih tada još uvek pokretali konji. Izgradnja pruge kroz Inđiju, prema pisanju Antona Lukića, zainteresovala je firme investitore iz drugih gradova, pa je 1890. godine „Straser i Kenig“ iz Budimpešte izgradio Veliki mlin, koji je u to vreme po kapacitetu bio jedan od najvećih u ovom delu Evrope. Nalazi se uz železničku stanicu, čime su znatno olakšani utovar i istovar vagona. Mlin je preživeo tri požara: 1904, 1915. i 1944. godine. Posle svakog je obnovljen, a 1945. godine i proširen.
Kompanija Lidl Srbija, u saradnji sa udruženjem “Čepom do osmeha”, sprovela je seriju edukativnih radionica širom Srbije, pod okriljem ovogodišnjeg ciklusa projekta “Čisto iz ljubavi”. Nastojeći da osnaži i podrži lokalne organizacije na putu ka čistijoj planeti, kompanija je tokom aprila i maja organizovala edukacije u Novom Sadu, Nišu, Zaječaru, Novom Pazaru i Beogradu, u kojima je učestvovalo 133 predstavnika iz 68 različitih organizacija i udruženja građana
Do 2050. godine našu planetu će naseljavati 10 milijardi ljudi. Naučnici iz EAT – Lancet Commision tima redakcije “The Lancet”, koja se već 200 godina bavi aktuelnim temama iz oblasti medicine, došli su nakon više godina istraživanja do značajnih saznanja i objavili da je “planetarno zdrava dijeta” (Planetary Health Diet) jedini mogući način da naša Zemlja uspe da nastavi da podržava ishranu za oko 10 milijardi ljudi do 2050. godine, a da ne bude ugrožena
Na najnovijim nezavisnim uporednim merenjima kvaliteta mreža koje sprovodi organizacija Umlaut, Yettel je ponovo potvrdio kvalitet svojih usluga – i to duplo. Operator je deveti put osvojio priznanje za najbolju mobilnu mrežu u Srbiji, kao i za najbolji kućni internet, drugi put zaredom
Sav TV sadržaj na vrhunskoj EON platformi!
Tradicionalni projekat kompanije Lidl Srbija “Čisto iz ljubavi” nastavlja se i ove godine, a osim dobro poznatih akcija uklanjanja otpada iz prirode, obuhvatiće i edukativne radionice namenjene organizacijama i udruženjima građana iz cele zemlje. Nakon učešća na pomenutim radionicama, odabrani akteri civilnog sektora imaće priliku da, uz podršku kompanije, sprovedu akcije čišćenja i time pokrenu pozitivne ekološke promene u svojoj lokalnoj zajednici
Nikad se još nije desila istovremena blokada svih većih gradova u zemlji za puka dva sata. Sada jeste. Studenti i građani tu neće stati, jer osim otpora nemaju drugog izbora. Kako će teći narodno blokiranje Srbije i što se dalje može očekivati
Pobunjeni studenti i narod mogu da bace pokoju kamenicu, ali ne mogu biti zbilja „nasilni“. Jer, Srbija je odavno u modusu samoodbrane od režimskog nasilja, onog koje uništava i briše živote
Kome smeta generalni ton u kom se odvijao jučerašnji protest “Vidimo se na Vidovdan”, nek se seti: 28. juna 2025. godine pod pendrecima su krvarile glave jer je Aleksandar Vučić “branio” zapišani, smrdljivi vašar u koji je pretvorio Pionirski park. Nemamo druge studente koji će vam se više svideti. Ovo je jedina prilika da se oslobodimo represivnog režima, druge biti neće
Arhiva nedeljnika Vreme obuhvata sva naša digitalna izdanja, još od samog početka našeg rada. Svi brojevi se mogu preuzeti u PDF format, kupovinom digitalnog izdanja, ili možete pročitati sve dostupne tekstove iz odabranog izdanja.
Vidi sve
