Povodom posete kineskog predsednika Si Đinpinga Srbiji, Kineska medijska grupa (CMG) je objavila video prilog „Prijatelj je cvet jednog trenutka i plod vremena – srpska poslovica“.
Kao svedoci, stvaraoci i korisnici „čeličnog prijateljstva“ Kine i Srbije, navedeni su direktorka Srpskog kulturnog centra „Ivo Andrić“ u Pekingu Tatjana Soldat, i kompanija „Hestil Srbija“ u kojoj radi „rade stotine kineskih i srpskih tehničara i radnika, koji svojom sposobnošću i trudom ispisuju priču o preporodu železare u Smederevu, koja ima istoriju dugu više od stotinu godina.“
O Tatjani Soldat kažu da je studirala i živela u Kini više od 30 godina. Radila je u Kineskom međunarodnom radiju u Pekingu i „Šandung hajspid“-u u Beogradu, a bila je i prevodilac prvoj delegaciji kineskih medicinskih stručnjaka, koji su došli u Srbiju tokom pandemije kovida-19.
Nije preneto da li je u prilogu CMG bilo reči i o Srpskom kulturnom centru u Pekingu.
I inače, o ovom reprezentu srpske kulture u svetu retko se izveštava.
Najnovije informacije su iz prošle godine kad su organizovane jedna izložba i jedna predstava.
Početkom septembra otvorena je izložba “Filmovi koje smo voleli od 1947. do 1980 godine” povodom 110 godina srpske kinematografije, 100 godina jugoslovenske kinematografije i 90 godina od rođenja Velimira Bate Živojinovića. Inače, bila je to prva izložba u ovom Kulturnom centru.
Početkom oktobra u Pekingu je gostovala predstava „Žensko srce u šinjelu“ Mirjane Karanović o tri heroine iz Prvog svetskog rata.
Inače, Kulturni centar Srbije „Ivo Andrić” u Pekingu otvoren je 29. novembra 2018. godine uz zvuke gusli, u umetničkom kvartu 798 s ciljem da kineski građani upoznaju srpsku kulturu. Tadašnji ministar Vladan Vukosavljević je najavio da će Centar promovisati srpski film i Srbiju kao filmsku lokaciju i stvoriti uslove da kineski građani upoznaju srpski jezik i književnost. Tamošnja javnost će biti informisana i o Srbiji kao turističkoj destinaciji, i to raznovrsnim festivalima i kulturnim nasleđem, pre svega srednjovekovnom baštinom.
A onda je, polovinom naredne godine Centar „Ivo Andrić“ obustavio rad, jer nije završena kompletna papirologija u skladu s procedurama NR Kine.
U Ministarstvu kulture su tada objašnjavali da su akt o registraciji i dozvola za rad uredno dobijeni pre otvaranja Kulturnog centra, no ostao je deo koji se tiče razlika u poreskom sistemu. Naime, sporazum između vlada Srbije i Kine o obostranom osnivanju kulturnih centara predviđa da se oni osnivaju i deluju u skladu s propisima države prijema. To znači da KCS u Pekingu, po tumačenju kineske strane, deluje kao kinesko pravno lice, dok se po našem zakonu kulturni centar smatra javnom organizacijom, u okviru budžetskog sistema Srbije.
Javili su i da očekuju da će Centar „Ivo Andrić” do te jeseni nastaviti redovne aktivnosti.
Centar nema sajt na kome se predstavlja. Na Vikipediji piše da Centar privremeno ne radi još od juna 2019.
Mandatar nove srpske vlade Miloš Vučević ga je pomenuo u ekspozeu, u kontekstu jačanja kulturne diplomatije.