Beogradski festival igre
Prvi Beogradski festival igre biće održan od 18. aprila do 1. maja. Osnivač Aja Jung, balerina i koreograf, u saradnji s Beogradskim dramskim pozorištem i Sava centrom, i Međunarodni savet za igru CID Unesko, nastojaće da ovim festivalom ostvare ideju regionalnog povezivanja kroz umetničku igru. Uticajni koreografi mlađe generacije predstaviće svoja najnovija ostvarenja, počev od hit predstave iz Grčke Winterreise u koreografiji Konstantinosa Rigosa. Iz Italije plesna trupa Bjanko/Egri prikazaće nam svojevrstan spoj klasične baletske škole i savremene igre posvećen Nižinskom. Slede moderne plesne koncepcije makedonskog nacionalnog baleta u koreografiji Iskre Šukarove, kao kuriozitet Kontrast Đerđa Prevazija i Albanskog plesnog teatra iz Tirane, a zatim Golem Plesnog teatra Ljubljana, čiju je koreografiju osmislio Štefan Maria Marb. Na Svetski dan igre 29. aprila i povodom stogodišnjice rođenja najvećeg koreografa XX veka Žorža Balanšina, imaćemo priliku da prvi put na ovim prostorima vidimo njegove kreacije i to u izvođenju slavnog Marijinskog teatra iz Rusije. Ne sasvim slučajno, festival zatvara poznati „Suzan Delal“ centar iz Izraela, s koreografijama Sahara Azimija i Havijera de Frutosa, uz poruke: brzo, snažno, jedinstveno!
I. M.
Nova srpska politička misao
Multikulturalizam i Javnost teme su novog broja časopisa „Nova srpska politička misao“. U skladu sa već utvrđenom uređivačkom politikom tematizovanja frekventnih, ali teorijski nedovoljno određenih pojmova, uredništvo „NSPM“-a je odlučilo da podrobnije osvetli ova dva pojma, smatrajući da se oni – svaki na svoj način – nalaze u političkom i društvenom epicentru tekućih srpskih (ne)prilika. Alpar Lošonc, Slobodan Divjak i Dušan Pavlović ispituju filozofske pretpostavke multikulturnog modela. Slavoj Žižek u naizgled neobuzdanom filozofskom nadahnuću razotkriva paradokse i negativni potencijal multikulturnog stanovišta. Tomislav Žigmanov se osvrće na ovdašnju recepciju Vila Kimlike, verovatno najznačajnijeg savremenog teoretičara multikulturalizma, dok domaću scenu pokrivaju prilozi Mikloša Biroa i Ljiljane Gavrilović.
Javnošću se bave Đorđe Pavićević u enciklopedijskoj odrednici tog pojma, Snježana Milivojević kroz analizu ideološkog govora medija, Boško Telebaković o manipulaciji javnošću i Marijana Radulović u uporednoj analizi tekstova objavljenih u zvaničnim crkvenim glasnicima u Srbiji i Hrvatskoj. Uz rubriku „Prevodi“, u kojoj možemo pročitati tekstove Kaja Nilsena, Alena Renoa i Jael Tamir, „Ogledi“ gde pozornost svakako valja obratiti na tekst Aljoše Mimice, posebnu celinu čine osvrti, recenzije i prikazi u kojima možemo pročitati kvalitetne tekstove o relevantnoj i recentnoj teorijskoj produkciji.
I.M.