Izložba
Umetnici moraju od nečega da žive
Radove za izložbu „Šta da kupim“ birali su kustosi s namerom da se uključe u kulturni dijalog, ali i da istaknu činjenicu da umetnici moraju od nečega da žive
Ogoljena telesnost
Pale Granhoj jedan je od vodećih danskih koreografa savremenog plesa, čiji se rad bazira na brojnim igračkim tehnikama (poput keningam i limon tehnike), kao i na vokalnim vežbama glasa i tehnici improvizacije. Njegova plesna trupa Granhoj Dance dobitnik je prestižne Danske nagrade za scensku umetnost The Reumert Price 2001, za najbolju igračku predstavu. Posle uspešnih nastupa na Festivalima u Poljskoj, Nemačkoj, Švedskoj… Granhoj Dance otvorio je na sceni Bitef teatra ovogodišnji BELEF predstavom Prekid u glavi.
Predstavu čine mahom koreografske deonice koje su kreirali sami igrači vođeni osnovnom idejom koreografa – a to je oslobađanje od procesa mišljenja i prepuštanje osećaju neposredne čulnosti i telesnosti, čime bi se došlo do same esencije igre, odnosno – bića koje pleše, umesto onoga što obično vidimo – igrača na sceni. (Da bi podstakli osećaj introvertnog i čulnog igrači dobar deo predstave igraju zatvorenih očiju.) Kao rezultat ovog pokušaja dobili smo predstavu izuzetne energije, pokrete oslobođene tematskih barijera i pretencioznih zamisli, spontane i slobodne, u većini deonica praćene govorom ili pevanjem igrača. Predstava sugeriše da stanje uslovno rečeno „bezglavosti“, kratkotrajno napuštanje sveta razuma i ideja, nudi jednu dimenziju iskonske slobode pokreta u kojoj su skrivene posebna estetika i lepota. To je, po mišljenju koreografa, put da telo najlakše izrazi svoje emocije.
Granhoj pokušava da ode i korak dalje, odnosno da u ogoljenoj telesnosti predstavi odnos između polova, što radi na duhovit način igrom balonima i žvakaćim gumama, koja simbolizuje erotski i nesvesni deo ličnosti igrača.
Iako se Prekid u glavi ne može svrstati u vrhunske domete savremenog evropskog plesa (on uostalom i nema tu ambiciju), ova predstava je donela osveženje našoj igračkoj sceni zbog dobre komunikacije sa publikom, ali i osećanja koje se posle nje jednostavno nameće – a to je da povremeno nije na odmet napraviti kratkotrajni prekid u glavi i – zaplesati.
Radove za izložbu „Šta da kupim“ birali su kustosi s namerom da se uključe u kulturni dijalog, ali i da istaknu činjenicu da umetnici moraju od nečega da žive
Na festivalu Horor filma obeleženo je 40 godina od premijere filma „Davitelj protiv davitelja“. Branislav Zeremski, čija je glumačka karijera tada počinjala, podelio je nekoliko uspomena na to vreme
Kopola je bio usred neverovatno plodnog kreativnog perioda kada je snimao ovaj film. Nakon što je 1972. godine pretvorio bestseler Marija Puza u iznenađujući kritički i komercijalni hit, Kopola je 1974. snimio film Prisluškivanje (The Conversation), koji je osvojio Zlatnu palmu na Filmskom festivalu u Kanu, a zatim se brzo vratio da snimi ovaj nastavak, ponovo napisan u saradnji s Puzom
Partenopa, kako je Sorentino predstavlja i usmerava, u biti je nedopadljiv lik koji je esencijalno papirnati konstrukt i ne mnogo više i šire od toga
Molijer Uobraženi bolesnik režija Nikola Zavišić Narodno pozorište, Scena “Raša Plaović”
Arhiva nedeljnika Vreme obuhvata sva naša digitalna izdanja, još od samog početka našeg rada. Svi brojevi se mogu preuzeti u PDF format, kupovinom digitalnog izdanja, ili možete pročitati sve dostupne tekstove iz odabranog izdanja.
Vidi sve