Šumski genetički resursi su malo poznat, ali jesu ključan pojam za konzervaciju prirodnih bogatstava u svetlu klimatskih promena. Naime, očuvanje se ne odnosi samo na broj stabala ili pošumljene površine, već i na njihove osobine, a posebno one nasledive.
U srcu Beograda, park-šuma „Košutnjak” predstavlja oazu zelenila i mira – ali ona je i mnogo više od toga. Košutnjak je istovremeno i svojevrsni centar za očuvanje genetičkog blaga Srbije, piše portal Klima 101.
Autohtone sorte drveća
Primera radi, u Košutnjaku se može naći pet autohtonih, odnosno domaćih vrsta hrasta. Postojeća istraživanja i modelovanja klimatskih promena i njihovih posledica po vrste iz roda hrastova pokazala su da je određene vrste (koje još postoje u Košutnjaku) izuzetno važno sačuvati.
Samim tim, tu se krije dodatna vrednost ovakvih lokaliteta. Osim toga što je gradski park, Košutnjak je i model za konzervaciju nečega što nazivamo šumski genetički resursi, a koji su ključni za održavanje biodiverziteta i ekološke stabilnosti.
Izazovi kao što su klimatske promene, ali i urbanizacija i zagađenje stavljaju šumske ekosisteme pod veliki pritisak. U Srbiji, šume predstavljaju osnovu ekološke infrastrukture, te istraživanja usmerena na očuvanje biodiverziteta i šumskih genetičkih resursa, poput onih koja se sprovode u Košutnjaku, imaju presudnu ulogu u zaštiti našeg prirodnog nasleđa.
Cilj je, pre svega, sačuvati genetski materijal za buduće generacije i podići svest o o važnosti šuma u očuvanju životne sredine.