Umetnost i bankarstvo, oduvek zajedno

Zgrada je podignuta 1924. godine u samom srcu prestonice kao sedište Jadransko-Podunavske Banke i govori o sprezi arhitekture, mitologije i bankarstva. Bankari su i tada prepoznali da je raskrsnica dve važne saobraćajnice, Ulice kneza Miloša (tada Kralja Ferdinanda) i Kralja Milana, preko puta tadašnjeg hotela London, najbolja moguća lokacija za sedište Banke. Banka je imala filijale u dvadesetak gradova, a poslovanje je obavljala i u Americi. Prva Godišnja skupština održana je juna 1925. godine, na kojoj je naglašeno da je Banka postigla „opšte nacionalno i privredno veliki uspeh“ i uspela da očuva interes i ugled domaćeg bankarstva. Iako je veći deo arhive Banke uništen, zna se da je Jadransko-Podunavska Banka poslovala do 1944. godine i bila jedan od osnivača Udruženja banaka u Beogradu. Zabeleženo je da je 1940. godine ostvarila dobitak u iznosu oko 4,1 milion dinara, ali da je samo osmi deo ovog prihoda podeljen akcionarima, dok su ostala sredstva uložena u solidarne fondove, što se poklapalo sa tadašnjim solidarnim načinom poslovanja.

Monumentalni objekat u današnjoj Ulici kralja Milana 11, rađen je u akademskom maniru, promišljenog i odmerenog koncepta i delo je arhitekte Avgusta Rajnfelsa. Zahvata površinu od preko 1100 kvadrata. Zgrada je koncipirana oko centralnog kružnog prostora, sa visokom šalter salom i predivnom fasadnom skulpturom i reljefnim predstavama, koje su u većini slučajeva delo slovenačkog vajara Lojza Dolinara. Fasadna arhitektura je prepuna simboličkih obeležja. Hermes (Merkur), sa obeležjima koje ovde nosi, označen je kao posrednik između bogova i ljudi, zaštitnik trgovine, putnika i svega što omogućava dobit. On je vešto povezan sa ostalim figurama na fasadi, što proširuje njegove moći, a u tome mu „pomažu“ i ostale skulpture – Posejdona (Neptuna), Afrodite Pelagije, Eupoloje (Venere). Tako priča o bankarstvu, uz pomoć idejnog tvorca ove fasade koji pokazuje izvanredno znanje grčke i rimske mitologije, objedinjuje i sve ostale puteve novca – povezuje vredne industrijalce, trgovce, moreplovce i ratare na njihovom putu ka istovetnom cilju – ostvarenju dobiti.

Impozantna arhitektura pokazana je i unutar zgrade. U konveksnim osmougaonim medaljonima među prozorima trećeg sprata nalaze se likovi iz grčko-rimske mitologije, koji simbolizuju razne delatnosti. Da li zbog same pozicije ili izuzetne lepote, pažnju privlači skulptura u središtu Banke – u prostoru u kome klijenti Alpha Bank svakodnevno obavljaju svoje finansijske poslove – fontana sa mermernom ženskom skulpturom boginje Afrodite (Venere), simbola plodnosti i zaštitnice moreplovaca, autora Petra Palavičinija, koja stoji i rukom pridržava svoju dugu, upletenu kosu.

Priča o ovom impozantnom zdanju – spomeniku pod zaštitom države, prepliće se i sa pričom o Alpha Bank kada, privatizacijom Jubanke, ovo velelepno zdanje koje i danas pleni svojom lepotom postaje sedište Alpha Bank Srbija A.D. Spoj tradicije i inovacije prisutan je u poslovanju Banke više od jednog veka, tačnije od davne 1879. godine kada je John F. Costopoulos osnovao bankarsko odeljenje, preteču današnje Alpha Bank Group.

U susret jednoj deceniji poslovanja u Srbiji, veliki napori koje je Alpha Bank Srbija uložila u proteklim godinama prepoznati su od strane klijenata, koji joj već godinama uzvraćaju poverenje. Ove navode potvrđuje i činjenica da je Alpha Bank Srbija danas visoko rangirana i svrstana među vodeće banke na našem tržištu i jedna od retkih koja se može pohvaliti da svoje poslovanje obavlja ne samo u jednom od najlepših arhitektonskih zdanja u Beogradu, već u zgradi koja je još od prvih skica i planova pa sve do današnjih dana napravljena da bude Banka.