Da Srpska i Crnogorska pravoslavna crkva jedna drugoj ne prete više praznom puškom, potvrdila je Uprava za nekretnine čija je cetinjska filijala Mitropoliji crnogorsko-primorskoj oduzela vlasništvo nad crkvenim zemljištem i zgradama u prestonici
Dva manastira i dvadesetak crkava u cetinjskoj opštini, nakon što je područno odjeljenje Uprave za nekretnine pozitivno reagovalo na zahtjev predstavnika Crnogorske pravoslavne crkve Steva Vučinića, novi su „stari“ vlasnici. Ispravljene su, stoji u zaključku, „greške“ počinjene devedesetih godina. Kako Mićo Orlandić, direktor Uprave za nekretnine, ne haje za medijska pitanja, ostalo je nerazjašnjeno ko je tada i na temelju čega crkvenu imovinu upisivao u vlasništvo Mitropolije, ali i koji je pravni osnov, sada, primjenjen u „peglanju grešaka“.
Jasno je, međutim, koji su političari gotovo čitave prošle decenije, uljuškani u krilu Miloševićeve politike, rado na Cetinju nalagali badnjake sa mitropolitom crnogorsko-primorskim Amfilohijem, a onda, okrećući leđa vođi, skoro u potpunosti ugasili potrebu za javnim iskazivanjem religioznih doživljaja.
Ako povratak premijerske funkcije, između ostalog, nije značio i promovisanje Mila Đukanovića u zaštitnika Crnogorske pravoslavne crkve, navedeni zaključak mogle su pogurati dvije stvari: odluka Socijaldemokratske partije da, za razliku od većeg koalicionog partnera, konačno preko svog člana Orlandića uradi nešto konkretno u interesu crnogorske crkve ili pak da kod Crnogoraca popravi rejting zajedničkog predsjedničkog kandidata Filipa Vujanovića koji njeguje dobre odnose s Amfilohijem. Tradicionalnom predizbornom grupisanju na crnogorske i anticrnogorske strukture, u svakom slučaju, pribjeglo se i pred aprilske predsjedničke izbore.
Dok u Demokratskoj srpskoj stranci Đukanovića doživljavaju kao jedinog inspiratora oduzimanja vlasništva Mitropoliji, Srpska lista okarakterisala je to kao težnju vladajuće koalicije da homogenizuje svoje biračko tijelo kako i ovi izbori ne bi prošli bez još jednog pokušaja vlasti da povuče liniju podjela. Sam Amfilohije uputio je crnogorskom predsjedniku i premijeru otvoreno pismo u kojem je, u cilju opstanka „građanskog mira“, od njih zatražio da spriječi „Ranka Krivokapića u namjeri da se imovina Mitropolije preda jednoj nevladinoj organizaciji“.
„Ako je Crkva odvojena od države i ako Crkva ima slobodu ‘vjerskih poslova’ (čl. 14 Ustava), ne može imati vlast bilo koji državni organ da samovlasno daje imena nosiocima svojinskih prava u okviru Crkve, a ponajmanje prava za to ima Uprava za nekretnine“, istakao je Amfilohije i naglasio da pomenute radnje i Krivokapićeva izjava ne predstavljavaju slučajnu sinhronizovanost.
Dok Đukanović i Vujanović ne odgovaraju na pismo, predsjednik crnogorske skupštine obraća se Amfilohiju kao patrijarhu bez zemlje čiji život predstavlja rat za teritorije. „U Crnu Goru je poslat kao propovjednik besudnog vremena da nas obezliči, a državu razdržavi. U tom pohodu otimao je narodu i svetinje i sveta mjesta. Parčao je Crnu Goru na eparhije i činio sve da je učini vječno zavisnom“, častio je Krivokapić mitropolita, naglašavajući kako su na Amfilohijevim prijetnjama izrasle stotine hiljada humki nevinih.
Za advokata Mitropolije Mladena Mićovića odluka cetinjske filijale Uprave za nekretnine nelegitimna je, a Srpska pravoslavna crkva, prema njegovim riječima, upisivana je kao titular crkvene imovine u katastar, a to se i danas čini. „To što su uradili je najprimitivniji način nasilja i pravnog neznanja oko vođenja evidencije o nepokretnostima. Nakon upisa u katastar nema više mogućnosti da Uprava ispravlja grešku“, naglašava Mićović, koji je uložio žalbu Ministarstvu finansija.
Druga strana, međutim, nastavlja po zacrtanom. Nakon cetinjske opštine, na redu su Podgorica, Nikšić, Budva, Danilovgrad, ali tu, sasvim sigurno, nije kraj. U podgoričkoj opštini u prošloj deceniji svi pravoslavni vjerski objekti upisani su na srpsku crkvu, u Nikšiću je prepisano gotovo pedeset procenata, dok je u Danilovgradu, tvrdi Vučinić, u potpunosti „opljačkana“ crkvena imovina. „U ovim opštinama je u periodu od 1996. do 2000. nezakonito prepisano na Beogradsku patrijaršiju 6.900.000 kvadratnih metara zemljišta“, kaže predstavnik Crnogorske pravoslavne crkve.
Advokat Nikola Martinović za podgorički radio Antena M istakao je da područne jedinice Uprave za nekretnine, ukoliko se utvrdi da je neki upis izvršen greškom ipak imaju pravo da posebnim zaključkom izvrše ispravku. Mitropolija, međutim, i dalje raspolaže „oduzetom“ crkvenom imovinom, ali, naglašava Martinović, ne centralizovano kao do sada, već kroz određene manastire ili crkve.
Željko Obradović više nije trener “Partizana”. Otišao je jer nije mogao više, i uz reči koje predsedniku kluba Ostoji Mijailoviću ne ostavljaju prostor ni za šta osim da podnese ostavku. Navijači nisu dočekali da dosanjaju “jedan davni san”. Kako je jedan čovek postao više od košarke i kako je došlo do neslavnog kraja
Šta se desi kad brane oko Pionirskog parka puknu i horde ćacija se izliju na gradove u Srbiji u kojima se održavaju lokalni izbori? To smo proteklog vikenda gledali u Mionici, Negotinu i Sečnju. Nije ovo tekst o lokalnim izborima, ni o rezultatima, jer izbora tog dana u suštini nije ni bilo. Sve što smo videli bilo je bezvlašće, teror, suspenzija zakona i države, te opšta vladavina nasilnika i batinaša sa crnim kačketima. Takođe i nova fazu represije koja je još jača i iracionalnija
Srpska napredna stranka ne sme i neće raspisati parlamentarne izbore u skorije vreme. Razlog je jednostavan – ako je ovako prošla u Mionici, Sečnju, Kosjeriću i Zaječaru, u malim sredinama gde tradicionalno ima najtvrđu infrastrukturu i najlojalnije biračko telo, onda je stanje u Beogradu, Novom Sadu, Valjevu, čak i na nivou republike nesagledivo lošije. Zato su izbori sada po prvi put za SNS prestali da budu demonstracija sile i postali nepoznanica. A nepoznanica je opasna: nosi mogućnost da se izbori izgube
Po drugim zemljama tužioci za organizovani kriminal gone razne vrste mafija i neki od tih kriminalaca tim tužiocima doslovno rade o glavi. Međutim, u Srbiji tužiocima – ali i celom tužilaštvu – o glavi radi vlast Republike Srbije i njeni funkcioneri. Ovaj zaključak se ne izvlači samo iz poslednjih događanja, već iz 13-godišnje naprednjačke “politike”, koja je još odavno zarobila državu i njene institucije
U Srbiji nesmetano rade razni iscelitelji i magovi, a jake hemijske koktele pod firmom antiejdž medicine ubrizgavaju kozmetičarke i frizerke. Zašto država ne staje na put nadrilekarima koji su već vodili ljude i u smrt
Naprednjačke Pirove pobede u Mionici, Negotinu i Sečnju pretvaraju u zgarište ustavno-pravni poredak Republike Srbije. Time je Vučić postao elementarna katastrofa koja pogađa sve građane. Jednostavno – zemlja je izručena bandama
Prethodni dani su bili mučni za navijače Partizana, naredni će isto biti. Oduzet im je san, još jednom sa velikim Željkom Obradovićem na krovu Evrope. Sada je jasno samo jedno – Ostoja Mijailović mora da ode i tako spreči još veću štetu
Vučić se upravo dohvatio marksističke teze o odumiranju države. U njegovoj verziji Republika Srbije neće odapeti prirodnom smrću. Naprotiv – on će je lično zatući zarđalom lopatom
Odlazak najboljeg evropskog trenera
Ništa nije crno-belo osim “Partizana” i Željka Obradovića Pretplati seArhiva nedeljnika Vreme obuhvata sva naša digitalna izdanja, još od samog početka našeg rada. Svi brojevi se mogu preuzeti u PDF format, kupovinom digitalnog izdanja, ili možete pročitati sve dostupne tekstove iz odabranog izdanja.
Vidi sve
