Festival
Rediteljki Hodi Taheri nije dozvoljen ulazak u Srbiju
Iranska rediteljka Hodi Taheri neće doći u Beograd da predstavi svoj film „Majka je rođena grešnica“ zato što joj nije dozvoljen ulazak u Srbiju
Jednako je važno da manji gradovi imaju ozbiljne festivale, jer su veliki gradovi zasićeni sadržajem svih vrsta. Ovo što radi Urban sa svojim timom neka potraje. Mesto na granici uvek daje poticaje da se dogode pomaci, pogotovo kada ima tradiciju kao Subotica
U Subotici je održano petnaesto izdanje regionalnog pozorišnog festivala Desiré Central Station, koji kreira reditelj Andraš Urban sa svojim timom. Naziv ovogodišnjeg izdanja je Hit me baby final time. Urban će, komentarišući naslov, reći da je svet danas u tački u kojoj može reći: dokrajči me.
O hrabrosti festivala Dezire koja ne jenjava deceniju i po, o važnosti festivala, o poziciji granice: grada na granici, granici između života i umetnosti, predstave i publike, o potrebi da se ta granica ruši, o iznalaženju novih načina pričanja priče razgovaram sa Anđelom Vidović, gošćom festivala Dezire.
Anđela Vidović je nagrađivana pozorišna kritičarka i teatrološkinja, doktorandica Filozofskog fakulteta u Osijeku. Teatarske kritike, eseje, razgovore i tekstove o širem kulturnom polju trenutno objavljuje u “Expressu” i “Vijencu” te na Trećem programu Hrvatskog radija. Vodi radionice pisanja pozorišnih kritika u sklopu različitih projekata institucionalne i vaninstitucionalne kulture.
“VREME”: O poetici Dezirea i hrabrosti kao jednoj od osnovnih karakteristika festivala govorile smo pripremajući se za ovaj razgovor.
ANĐELA VIDOVIĆ: Dezire ima specifičnu poetiku koju njeguje, a koja se pokazuje u političkoj hrabrosti, pošto svaka predstava načinje neku bolnu točku društva kojim se bavi, što je zapravo rijetko da postoji festival sa tako jasno izraženim stavom i poetikom koja je zaista hrabra.
S obzirom na to da imaš uvid u festivale koji se odigravaju u regionu, šta je ono što izdvaja Dezire osim programa?
Mislim da je kod ovog festivala super to što ujedinjuje više nacija; pričali smo, Subotica je specifična jer tu zajedno žive Mađari, Hrvati, Bunjevci, Srbi. S druge strane, festival te potpuno pušta na miru ako ne želiš biti dio festivalskog čopora. A ako želiš biti dio, jako te fino prime i osjećaš se kao doma. Festival je u principu mali i velik u isto vrijeme. Velik kada gledaš program, a mali jer ga ne gleda ne znam koliko ljudi, nisu to ogromne dvorane. I hrpa mladih je tu, to je ono što smo primijetili, što je izvrsno.
Iranska rediteljka Hodi Taheri neće doći u Beograd da predstavi svoj film „Majka je rođena grešnica“ zato što joj nije dozvoljen ulazak u Srbiju
Pavle Jerinić je na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu pročitao apel UDUS-a da se oslobode uhapšeni u Novom Sadu, što je upravnik ovog pozorišta, Svetislav Goncić osudio, zaboravljajući da je to tradicija koju je započeo još Voja Brajović u vreme Miloševića
“I tada i sada, kao da pratimo jedni druge. Utoliko je moje pominjanje (pa čak i da je izmišljanje) ‘jugoslovenskog sna’ najkraća, ali prilično tačna definicija ostvarivosti duhovnog stanja pojedinca i nacije tog vremena”
Svetislav Basara: Minority Report (podcast)
Dereta, Beograd, 2024.
U predstavi nije sasvim jasno kakva je veza između položaja poslušnog kulturnog radnika onda i položaja poslušnog kulturnog radnika danas. U romanu je minuciozno analiziran odnos između brutalnog staljinističkog sistema i onih koji pristaju da mu služe svojim intelektualnim radom. U predstavi se ova dimenzija romana izgubila
Arhiva nedeljnika Vreme obuhvata sva naša digitalna izdanja, još od samog početka našeg rada. Svi brojevi se mogu preuzeti u PDF format, kupovinom digitalnog izdanja, ili možete pročitati sve dostupne tekstove iz odabranog izdanja.
Vidi sve