Preminuo slikar Bata Mihailović

Slikar Milorad Bata Mihailović preminuo je 23. aprila u bolnici „Broka“ (Broca), u Parizu usled bolesti srca u 89. godini života. Rođen je u Pančevu 8. februara 1923. godine. Na Likovnoj akademiji je 1946. bio u klasi profesora Ivana Tabakovića. Jedan je od članova Zadarske grupe, zbog koje izbačen iz Akademije 1947. godine.

Zadarsku grupu je činilo desetak studenata slikarstva sa beogradske Akademije za likovne umetnosti iz klase profesora Ivana Tabakovića: Mića Popović, Petar Omčikus, Bata Mihailović, Mileta Andrejević, Vera Božičković, Kosara Bokšan i Ljubinka Jovanović, kojima su se pridružili i prijatelji koji nisu bili sa Akademije – Borislav Mihajlović Mihiz, kao i povremeni gosti – slikar Bora Grujić, skulptor i slikar Radivoje Knežević-Knez, Aleksandar Saša Popović (brat Miće Popovića) i Krsta Andrejević (brat Milete Andrejevića). Ta grupa je pet meseci, od aprila do avgusta 1947. boravila u Zadru slikajući slobodno, u prirodi, van klasa i ateljea u kojima nisu nalazili inspiraciju za svoju umetnost u otporu prema socijalističkom realizmu. Posle Zadarske grupe Bata Mihailović osniva grupu Jedanaestorica sa kojom izlaže do 1951.

Po povratku u Beograd, Bata će se kasnije priključiti grupi tzv. siminovaca koja se okupljala, stanovala i provodila noći u raspravama u Siminoj 9a, kultnoj beogradskoj adresi prvih godina posle Drugog svetskog rata u Beogradu, u stanu koji je, kao učesnik rata, dobio Voja Đurić. Bata Mihailović je tu u društvu sa Dejanom Medakovićem, Vojom Đurićem, Živoradom Stojkovićem, Pavlom Ivićem, Borislavom Mihajlovićem Mihizom, a povremeno su im se pridruživali i Dobrica Ćosić i Antonije Isaković. O tome svedoči i Mhizova „Autobiografija – o drugima“.

Ta grupa iz 1947. će obeležiti kulturni život u Beogradu u naredne četiri decenije.

Sa suprugom Ljubinkom Jovanović Bata odlazi u Pariz 1952. gde živi i radi, povremeno dolazeći u Beograd. Jednom je objašnjavao da je čarobne reflekse dveju reka nemoguće zaboraviti. Posle Bate Mihailovića u Pariz su došli i slikari Vladimir Veličković, Ljuba Popović i drugi iz naše Pariske grupe.

Stan Ljubinke i Bate Mihailovića na Monparnasu u Parizu bio mesto okupljanja naših slikara i intelektualaca.

Bata je putovao i u SAD, Afriku i po svim zemljama Evrope, samostalno je izlagao najčešće u Parizu, zatim u Beogradu, Hagu, Briselu, Londonu, Kopenhagenu, Oslu, Ulmeu, Rimu…

Prvu samostalnu izložbu priredio je 1951. godine u Beogradu a retrospektivnu u Umetničkom paviljonu Cvijeta Zuzorić 1981. godine. Za člana van radnog sastava SANU, u odeljenju likovnih i muzičkih umetnosti izabran je 1985. godine, a njegova pristupna beseda je bila izložba u galeriji SANU 1989. Odlikovan je ordenom Belog orla u vreme kada je Koštunica bio predsednik SRJ. Realizam, tradicionalizam, ornamenti i detalji sa srednjovekovnog srpskog fresko-slikarstva i kasnije ekspresionizam čine slikarsku poetiku Bate Mihailovića.