Upravo završena javna prezentacija za urbanistički projekat (UP) za izgradnju12 stambenih vila na Dedinju između Užičke, Krajiške i Kačaničke ulice otkrila je mnoge nepravilnosti i nezakonitosti. Izdvajamo dve: rušenje vile „Crnogorke“ i, laički rečeno, zaobilaženje zakonskog redosleda izrade planskih dokumenata.
Investitor ovog UP je firma Princess Park doo, ćerka firma Deka Inženjering doo, čiji su većinski vlasnici Andrej Jovanović i Bojan Milovanović bivši vlasnici firme Marbo Product doo.
Investitor
„Građevinska firma Deka Inženjering je pored toga što je većinski vlasnik firme za prodaju nekretnina Princess park doo i jedini vlasnik firme za proizvodnju, montažu i servisiranje liftova David Pajić Daka koja je prethodnih godina dobila tendere za održavanje liftova u milionskim iznosima od JP Gradsko stambeno Beograd i Ministarstva finansija. Portal Pištaljka je pre nekoliko godina povezao suvlasnika Deka inženjeringa Andreja Jovanovića sa ministrom finansija Sinišom Malim“, podseća za „Vreme“ Sanja Solarević, odbornica Zeleno-levog fronta u Skupštini opštine Savski venac.
Planirana je službena rezidencija
Urbanističkim projektom (UP) koji je pokazan na javnoj prezentaciji, kaže Sanja Solarević, izvršena je podela parcele površine 1,4 ha na 9 manjih parcela, iako po planovima višeg stepena, po Planu generalne regulacije Beograda i po Regulacionom planu prostorne celine Dedinje, to nije dozvoljeno. Ova podela jedne parcele na devet manjih, omogućava investitoru da zida mnogo veći broj kvadrata od dozvoljenog.
„Regulacionim planom prostorne celine Dedinje je za ovo područje planirana namena za objekte javnih službi odnosno službene rezidencije jer se ovde nalazi Vila Crnogorka, bivša Ambasada Crne Gore. Takođe, za ovo područje je regulacionim planom zabranjena preparcelacija, odnosno podela na više manjih parcela“, navodi Sanja Solarević.
Vila Crnogorka
Vila “Crnogorka” je ima 875 kvadrata, kraljevskoj porodici Karađorđević je oduzeta u avgustu 1947. godine, bila je Ambasada Crne Gore, 2013. godine vraćena je princezi Jelisaveti Karađorđević, a princeza ju je pet godina kasnije prodata firmi „Princess park“.
„Prema važećem Generalnom urbanističkom planu Beograda, koji je plan najvišeg reda, ovo područje se ,nalazi u prostornoj kulturno-istorijskoj celini Dedinje koja uživa prethodnu zaštitu i za koju je izrada elaborata o zaštiti u toku. Zato je nedopustivo da se ruši Vila Crnogorka i da se menja urbana matrica ovog područja zbog izgradnje objekata koji se uopšte ne uklapaju u kulturno-istorijsku celinu“, ističe Sanja Solarević.
U uslovima Zavoda za zaštitu spomenika kulture Beograda koji su dati autorima UP, navedeno je i sledeće:
„Svaka nova izgradnja mora da poštuje i dalje afirmiše postojeći ambijent i sve njegove vrednosti. Do danas sačuvana arhitektonska ostvarenja, kako i urbana matrica ovog dela Beograda čine poseban, jedinstven i autentičan gradski prostor koji predstavlja bitan deo istorijskog, arhitektonskog, stilskog, umetničkog i urbanističkog identiteta prestonice. Reprezentativne građevine okružene bogatim zelenilom i vrtnim rešenjima, visokih arhitektonskih, urbanističkih i stilskih vrednosti predstavljaju visoke vrednosti ovoga prostora. One su odraz istorijskih, političkih, ekonomskih, socijalnih, kulturnih i opštih društvenih promena u istoriji razvoja Beograda.“
Zato se u uslovima Zavoda naglašava da „niti jedan od ovih slojeva i vrednosti ne sme biti ugrožen u eventualnim daljim transformacijama prostora.“
Šta kaže investitor
U UP je navedeno da se na lokaciji nalazi jedan glavni stambeni objekat – vila, locirana približno u težištu kompleksa, ali koja je u devastiranom stanju. „Postojeći objekat u Užičkoj br.1, sagrađen na zemljištu koje je kneginja Olga kupila za svoju porodicu 1940. godine. Tokom vremena, naknadnim intervencijama izgubio je svoju autentičnost i spomenička svojstva. Valorizovan je kao objekat bez većih aritektonsko-urbanističkih i kulturno-istorijskih vrednosti, koji je moguće ukloniti.“
Sanja Solarević kaže da „s obzirom da je Vila Crnogorka jedan od simbola ovog dela Dedinja i da se u potpunosti uklapa u postojeću urbanu matricu apsolutno je neprihvatljivo njeno rušenje.“
Uvećanje površine
Zatim: Regulacionim planom je dozvoljeno da objekat na parceli zauzima 20% površine parcele. Međutim, UP predviđa na 6 parcela zidanje po dve vile, što znači da će one zauzeti 50 posto svake od tih parcela i tako investitoru omogućiti više stambenog prostora.
Nije poštovan ni minimalni procenat zelenih površina od 40 odsto, plus, ponuđeni UP predviđa i smanjenje postojećih: zbog proširenja Krajiške ulice predviđeno je da se poseče postojeće drveće, i to na parceli koja pripada evidentiranom prirodnom dobru Hajd parku.
I dalje o kršenju zakona
Generalno urbanistički plan Beograda (GUP) predviđa da se prvo izradi plan detaljne regulacije (PDR), pa je investitor doneo odluku da se tako i postupi, da se uradi PDR. Ali se zatim predomislio, i odlučio da se izradi urbanistički projekat, dakle niži planski dokument.
„Urbanistički projekat je urbanističko – tehnički dokument koji služi za razradu planskih dokumenata kao što je PDR i ne može da ga zameni. UP treba da se radi u skladu sa PDR“, objašnjava Sanja Solarević.
Zašto se investitor predomislio?
„Za razliku od PDR koji usvaja Skupština grada Beograda i na čiju izradu građani mogu da utiču primedbama podnetim u svim fazama njegove izrade, UP potvrđuje Komisija za planove bez javne rasprave. Imajući u vidu obrnut redosled izrade planskih dokumenata, postoji opravdana bojazan da bi naknadnom izradom PDR došlo do zloupotrebe, odnosno da bi njegov zadatak bio da naknadno pokrije prekoračenu kvadraturu objekata koja je već predvideo UP , niži planski dokument.“
Dedinje će znači biti isparcelisano onako kako odgovara investitoru Princess Park doo, to će aminovati Detaljno regulacioni plan, i sve će biti po zakonu.