Verovali smo, dok se oko nas svet rušio, da je književnost važnija od ponora u kojem ćemo živeti decenijama. I srpska književnost se držala kroz raspad i rat, pljačku i samosatiranje. Držala se izvanredno
O čemu bi pisao i šta bi ismevao Stanislav Vinaver ovog prvog marta, na dan kad je rođen pre 126 godina
O Santa Maria della salute, jednoj od najboljih evropskih pesama, a sve zbog premijere istoimenog filma Zdravka Šotre
Mentalno stanje bojlera i pisac
(Veselin Marković: Izranjanje, Beograd, Stubovi kulture, Beograd, 2001)
(Mirko Demić: Ćilibar, med, oskoruša, Srpsko književno društvo Prosvjeta, Zagreb, 2001)
Ostati bez ijedne nagrade u mrtvom moru svakovrsnih odličja može da znači nešto više od pukog previda, može da bude najbolji znak posebnosti. Moglo bi se jednog dana ispostaviti da je nenagrađenost važnija od većine nagrada
Dogodilo se srpskoj kulturi, posle mnogih decenija premišljanja i odustajanja onih u čijem se pravcu gledalo, da dobije novog, za naše prilike mlađeg čoveka dostojnog izazova kakav predstavlja legenda zvana Džejms Džojs
Da je reč o čitavoj jednoj novoj književnosti postaje jasno čim se pomene barem nekoliko imena – recimo David Albahari, Vladimir Tasić i Nenad Jovanović u Kanadi, Toma Longinović, Vladimir Pištalo i David Mladinov u Americi, Nemanja Mitrović i Snežana Bukal u Holandiji, Stevan Tontić i Žarko Radaković u Nemačkoj
Vojislav Despotov: Psihopatak (Lom, Beograd, 2001); Džef Nun: Vajbgajst (Beopolis, Beograd, 2001)
(Luj de Bernije: Mandolina kapetana Korelija; Helen Filding: Dnevnik Bridžet Džouns, Plato, Beograd, 2001)
Iz nove serije "Reči", u kojoj su objavljene knjige Vuleta Žurića, Mihajla Spasojevića i Nenada Jovanovića, vidi se koliko je neophodno da pripovedanje sve potčini sebi... Grubost telesnog ispoljavnja, ili dočaravanje onoga što je primitivno u neprerađenom obliku ništa ne znače za priču ako ona od njih ne gradi neku bolju i umetnički vredniju simboličku predstavu. Tek onda boja poetičkog amalgama, zvuk valcera i labudova pesma postaju književno vredni
Za kratko vreme objavljeno je više desetina izbora iz hispanoameričke, američke, engleske, španske, francuske, nemačke, italijanske, meksičke, indijske, japanske, izraelske... književnosti. Kada bi se ovome dodali izbori naše književnosti, ili rubni projekti, pokazala bi se jedna od najboljih strana ovdašnje izdavačke kulture – to nije briga o bestselerima, već staranje o širini uvida u svetsku literaturu
